بررسی ناهنجاری شانه نامتقارن و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر دبیرستانی ۱۵ تا ۱۸ ساله شهر ایلام

مقدمه: ناهنجاری شانه نامتقارن یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی – عضلانی در بین دانش آموزان است که در صورت شناسایی و بررسی عوامل مؤثر بر این ناهنجاری، اغلب با اصلاح و تغییر الگوهای نادرست و انجام حرکات اصلاحی، قابل درمان است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع ناهنجاری شانه نامتقارن و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان پسر دبیرستانی 15 تا 18 ساله شهر ایلام انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش توصیفی – تحلیلی حاضر، در سال 1392-1391 بر روی دانش آموزان دبیرستانی شهر ایلام با دامنه سنی 15 تا 18 سال انجام شد. از میان 3500 نفر دانش آموز، 350 نفر به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا از طریق پرسشنامه مشخصات فردی دانش آموزان و اطلاعات زمینه ای از قبیل چگونگی حمل کیف و وسایل، دست غالب و نوع ورزش جمع آوری شد. سپس جهت اندازه گیری شانه نامتقارن از دستگاه اسکولیومتر و برای میزان کجی گردن از خط شاقول استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون کای اسکوئر در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 2/67 %افراد مورد مطالعه دارای ناهنجاری شانه نامتقارن بودند. از این تعداد 1/63% افتادگی شانه در سمت راست آنها و 1/4% افتادگی در سمت چپ آنها بود. همچنین یافته های این پژوهش نشان داد رابطه معنی داری بین شانه نامتقارن و دست غالب، عادات نادرست در حمل کیف و وسایل، ورزش های پرتابی و ورزش هایی که بیشتر یک طرف بدن در آنها درگیر فعالیت است و ناهنجاری کج گردنی در سطح p<0.05 وجود دارد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت استفاده بیش از اندازه از یک دست (دست غالب) و یک طرف کمربند شانه ای برای انجام تمرینات ورزشی و حمل کیف و سایر وسایل، نقش بسزایی در ایجاد شانه نامتقارن داشته است.